‘Wat ik heb meegemaakt gun ik niemand’

Vandaag is het de Europese dag van het slachtoffer. Kate (24) is slachtoffer van mensenhandel en werd door haar 'vriend' gedwongen tot prostitutie. Vier jaar geleden kwam rechercheur Elly in haar leven. 'Zonder haar was ik er niet meer geweest'.

Elly: 'Meisje, meisje, wat heb je jezelf aangedaan', dacht ik toen ik Kate (niet haar echte naam) voor het eerst zag. Ik was echt ontdaan. Ik had een melding gekregen van een opvanghuis waar ze zojuist was binnen gekomen. Ze was zo ontzettend mager, woog nog maar 42 kilo en was zwaar drugsverslaafd gemaakt. Als het een week of twee langer had geduurd had ze misschien niet meer geleefd. Ik wilde haar zo graag helpen.

Kate: 'Ik had het zelf al opgegeven, ik wilde zo niet meer leven. Al op mijn negende ben ik uit huis geplaats, ik ging van de ene opvang naar de andere. Ik miste liefde en kwam bij verkeerde vriendjes terecht. Op mijn veertiende dwong mijn eerste vriendje me tot prostitutie en maakte me afhankelijk van drugs. Uiteindelijk belandde ik in een gesloten instelling. Toen ik vrij kwam ging het weer mis. Ook mijn nieuwe vriend dwong me om seks te hebben, eerst met zijn vrienden, daarna met vreemden. Elke dag moest ik voor hem ‘werken’. Als ik niet kwam opdagen bedreigde hij me. Hij zou mij en mijn ouders wat aandoen. Of foto’s van mij online zetten. Ik was bang, verslaafd en at niet meer. Dat ik geslagen werd boeide me niet. Mijn moeder deed dat ook al toen ik een klein kind was. Wat had het leven nog voor zin? Tegen Elly ontkende ik alles. Ik was bang en vertrouwde de politie niet, dat waren namelijk de mensen die me altijd oppakten als ik weer eens was weggelopen uit een instelling.'

Elly: ‘Ik werk als rechercheur bij Frontoffice Team Mensenhandel van de politie Rotterdam. Wij controleren de legale en illegale prostitutie. Bijvoorbeeld door ons voor te doen als klant, om zo na te gaan of alles wel goed gaat en of de meisjes en vrouwen wel vrijwillig werken. Ieder slachtoffer is er een te veel. Zo’n meisje zo snel mogelijk uit de situatie halen en zorgen dat de dader gestraft wordt, dat vind ik het mooie van mijn werk.’

Kate: ‘Toen ik in de gesloten instelling zat kickte ik af, maar werd het probleem met mijn pooier niet aangepakt, Elly deed dat wel. Ze beloofde me eruit te halen en in veiligheid te brengen. Ze kwam haar beloftes na en liet me niet in de steek. Ze bleef terugkomen. Ook hielp ze me in gesprekken met de opvang om te zorgen dat ik goede zorg en begeleiding kreeg. Zonder haar was ik er denk ik niet meer geweest.’  

Elly: ‘Dit zijn zware en intensieve trajecten. Omdat wij het politiedeel van dit soort zaken doen moet ik de zorg van zo’n meisje op een gegeven moment overdragen aan anderen, zoals Prostitutie Maatschappelijk Werk van Humanitas. Zij kunnen meisjes als Kate verder begeleiden. Maar ze kan me altijd appen, Kate en ik hebben al die jaren contact gehouden.’

Kate: ‘Ik vind dat er meer aandacht moet komen voor mensenhandel. Tegen de jongens en meisjes die nog in het circuit zitten wil ik graag zeggen: ‘Wees niet bang. Ja, ze bedreigen jou of je familie, maar dat zijn maar woorden. Ze doen het niet echt, want dan worden ze gepakt door de politie. Zoek hulp, schaam je niet. In veel culturen is er een enorm taboe op dit onderwerp.’

Elly: ‘Slachtoffers van mensenhandel durven heel vaak geen aangifte te doen uit angst.’

Kate: ‘De straffen die daders in dit soort zaken krijgen is zo laag. Ik heb nu een nieuw en veilig leven. Als ik aangifte doe en de zaak komt voor de rechter, staat mijn pooier zo weer op vrije voeten en wil wraak. Dat heb ik er niet voor over.'

Elly: ‘Ik begrijp Kate in haar situatie wel. Dat wil overigens niet zeggen dat wij als politie niets doen of kunnen zonder aangifte. Als wij signalen krijgen dat zo’n jongen meer slachtoffers maakt, gaan we toch een zaak beginnen, ook zonder aangifte.’

Kate: ‘Wat ik heb meegemaakt gun ik niemand. Ik doe nu een opleiding en wil als ervaringsdeskundige aan de slag om andere meisjes en jongens helpen eruit te komen. Sinds kort woon ik weer in mijn eigen huisje. Wel heb ik nog veel littekens, vooral van binnen. Mijn nieuwe vriend is heel anders dan mijn foute vriendjes. Hij is heel lief. Maar ik merk dat ik beschadigd ben. Als hij iets liefs doet, word ik achterdochtig: 'wat wil hij van me', denk ik dan meteen. Dat is voor ons allebei moeilijk. Mijn vertrouwen in mannen is kapot.’ 

Elly: ‘Als ik iemand eruit kan halen, haar op zie krabbelen en een gewoon leven oppakken, huisje, boompje, beestje, dan geeft me dat heel veel voldoening. Laat mij dit maar doen tot mijn pensioen.’  

Kate: ‘Als ik mezelf nu zie, dan heb ik dat echt aan Elly en de begeleiding van Humanitas te danken.’